Este é un collage. Un exercicio de impotencia. Un xuntar palabras e misturar ideas sen xeito. Un SOS anónimo, consciente de que non hai rescate posible. Unha chamada ao sentido común. Unha fuga de escape. Un non máis lumes. Porque Galicia arde. E os nosos corazóns con ela.
Villa | Madrid
…
Silencio.
Onde estou?
Só escoito a nada.
Fire, lume, vento… mil lágrimas, un lamento.
Rabia, resistencia, impotencia.
Arde Galicia, ardemos todos.
Galicia extínguese. Galicia desvístese.
Arden as Fragas! Lume no Eume!
Seres irracionais, bastardos da cinza
Destrúen o entorno, a maxia das vistas.
Obtusos sen corazón, son
Emisarios da destrucción.
U-lo imos parar?
Morren as Fragas.
E un anaco de nós, faino con elas.
Esto es una vergfcenza. Por favor, vivimos en Betanzos, una ciaudd tan bella y admirada por todos, menos por los que de verdad deberedan cuidarla y mimarla como se merece.Lo siento, pero estas cosas me ponen de muy mal humor, aunque me animan a seguir trabajando.